Çocukların gelişim sürecinde mahremiyet eğitimi önemli bir yer tutar. Mahremiyet eğitimi çocuğun kendisinin, vücudunun ve özel alanlarının, hem kendi sınırlarının hem de diğer insanların sınırlarının farkına varmasına yardımcı olan eğitimdir. Bu aynı zamanda, çocuğun kendisini zihnen ve bedenen koruması açısından da oldukça önemlidir. Mahremiyet eğitimi; yaşamın doğal seyri içerisinde, neden sonuç ilişkisi kurularak çocuğa aktarılmalıdır.
· Annecim/babacım üzerin pislendiği için değiştirmem gerekiyor. Sen de bana yardımcı olur musun?
· Rahatsız olacağın için altını değiştirmem gerekiyor bezini getirir misin? Gibi izin alarak ve nedenini söyleyerek çocuğa yaklaşmak gerekmektedir.
Mahremiyet eğitimi aşağıdaki başlıkları içermektedir:
* Soyunma ve giyinmede yalnızlık
* Banyo ve tuvalette yalnızlık
* Beden aitliği
* İyi– kötü dokunuş
* Özel bölgeleri tanıma
Mahremiyet Eğitimine Dikkat Edilecek Noktalar
* Çocuğun odasının ona özel bir alan olduğu bilincini vermek için kapı çalarak içeri girmek gerekmektedir. Eğer müsait değil ise “Giyiniyormuşsun özür dilerim diyerek dışarı çıkmak gerekir.” Eğer siz giyinmesine yardım ediyorsanız “Giyinmene yardım edeceğim biraz daha büyüdüğünde sen de bizim gibi yalnız giyinebileceksin.” diyerek bunun bir süreç olduğunu ifade etmek gerekir.
* Çocuğun yaşı kaç olursa olsun kimsenin yanında üzeri ve altı değiştirilmemelidir.
* Tuvalet eğitimi verilen çocuğa sadece temizleme ve çamaşır çıkarma aşamasında yardım edilmeli, tuvaletini yaparken dışarıda beklenmelidir.
* Kendi başına yıkanamayan çocuklarımız için “Tek başına yıkanabilecek döneme kadar sana yardımcı olacağım.” diyerek açıklama yapılmalıdır.
* Kimsenin çocukların izni olmadan bedenlerine dokunmaması gerektiğini ifade etmek gerekir. HAYIR demenin önemi vurgulanmalıdır. Anne babalar çocuklarına saygı göstererek izin almadan sarılma, öpme gibi davranışlardan kaçınmalı ve zorlamamalıdır.
* Çocuklar yabancı olarak gördüğü bir akrabasına veya arkadaşına yakınlaşmak istemeyebilir. Ona saygı durulması gerekir. Bu davranışını utanma veya özgüven eksikliği olarak adlandırmamak gerekir. Bu durum;
Güvenli alanını oluşturamadığı kişi ile yakınlık kurmak istememesi olarak adlandırılmalıdır.
* Çocukların iyi ve kötü dokunuşu fark ederek tepki göstermesi gerekmektedir. Animasyonlar, hikaye ve boyama kitapları bize bu konuda yardımcı olacaktır. Özel bölgelerin tanıtılması da bu yöntemler ile gerçekleştirilmektedir:
“Seni güvende ve mutlu hissettiren dokunuşlardır.”
“Annenin sarılması, babanın öpmesi, öğretmenin saçını okşaması iyi dokunuşlardır.”
“Seni korkutan, üzen davranışlar kötü dokunuştur.”
“Arkadaşının saçını çekmesi, birinin izinsiz sana dokunması kötü dokunuştur.”
“Biri istemediğin halde sana zorla dokunuyorsa kötü dokunuştur..”
“Dudakların ve mayonun kapattığı bölgeler özel bölgelerindir. Kimse senden izinsiz bu alanlara dokunamaz.”